Για το Μαθητή των Πολεμικών Τεχνών και τον Πολεμιστή γενικότερα υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που είναι αμετάβλητο σε όλους τους πολιτισμούς, στο πέρασμα των αιώνων. Η Ηθική σαν Διδασκαλία αλλά κυρίως σαν Δράση, και σαν εφαρμογή των Νόμων της Φύσης. Ο στόχος είναι να φτάσει στην ένωση με τον Εαυτό και με το Θεό, δηλ. η διαφώτιση. Κύριο όπλο σ΄ αυτό το δρόμο είναι η γνώση και βίωση της Αρετής.

ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ - ΑΙΩΝΙΑ ΗΘΙΚΗ

Αυτό το πρότυπο πολεμιστή ακολουθούν και προσπαθούν να ενσαρκώσουν οι Πολεμιστές Δάσκαλοι των παλιών παραδοσιακών συστημάτων Μέσα από μια δύσκολη πορεία γεμάτη Δοκιμασίες φτάνουν κάποτε οι ίδιοι να γίνουν πρότυπα για νεότερους πολεμιστές. Τότεμπορούν να μεταδώσουν την παράδοση των πολεμικών τεχνών ώστε να μείνει αυτή αναλλοίωτη μέσα στους αιώνες. Πως θα το καταφέρει αυτό ζώντας σε κοινωνίες κι εποχές όπου τα ήθη και έθιμα καθώς και η αντίληψη περί Δικαιοσύνης μεταβάλλεται; Όταν αυτή η τελευταία είναι περισσότερο ή λιγότερο ρηχή, σκληρή για τον αδύναμο κι επιεικής με τον δυνατό και προνομιούχο, ή ασαφής κι ανεφάρμοστη συχνά;

Χρειάζεται ο Μαθητής Πολεμιστής να ακολουθήσει το δρόμο των παραδοσιακών Αρετών και να ψάξει στο βάθος της καρδιάς του. Εκεί είναι που θα βρει την πηγή της Αιώνιας Ηθικής. Αυτή δεν επηρεάζεται από τη γνώμη των πολλών και τις μόδες και κατευθύνσεις κάθε εποχής. Είναι η ειλικρινής εφαρμογή της Δικαιοσύνης σε κάθε περίσταση.

Εδώ, όπως και πιο κάτω θα χρησιμοποιήσουμε την περίπτωση των Σαμουράι για να δούμε αυτές τις αρχές. Για ένα Σαμουράι π.χ. ο πλούτος και η πολυτέλεια ήταν απειλή για την Ανδρεία και τη Σοφία που προσπαθούσαν να αναπτύξουν κι έτσι τα περιφρονούσαν αφήνοντάς τα για τις κατώτερες κάστες. Ο Jnazo Nitobe λέει: «η άγνοια της αξίας των νομισμάτων θεωρούνταν σα σημάδι καλής ανατροφής». Παρόμοια είναι και η αντίληψη του Πλάτωνα για τους Επίκουρους - Φύλακες της Πολιτείας, καθώς επίσης και των Σπαρτιατών, των Αζτέκων και άλλων ευγενών πολεμιστών.

Η Αιώνια Ηθική λοιπόν είναι αυτή που εφαρμόζεται πέρα από τα όρια του χώρου και του χρόνου και υπάρχει στο βάθος της καρδιάς κάθε Μαθητή - Πολεμιστή.

ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΗ ΖΩΗ

Συνήθως ο Πολεμιστής ακολουθούσε το δρόμο της πένας μαζί με το δρόμο του ξίφους. Δηλαδή το δρόμο της Φιλοσοφίας της ποίησης , των τεχνών γενικότερα και το δρόμο της πολεμικής εξάσκησης. Η πνευματική και νοητική καλλιέργεια θεωρούνταν απαραίτητες για τον Πολεμιστή. Έτσι δύο Σαμουράι συχνά μονομαχούσαν στην ποίηση πριν διασταυρώσουν τα ξίφη τους. Αυτό απέτρεπε τον πολεμιστή από το να είναι βάρβαρος και κτηνώδης. Αυτή η καλλιέργεια δεν αρκούσε να είναι ένα διανοητικό κατασκεύασμα. Επηρέαζε τα βιώματα και τον τρόπο της ζωής του ώσπου να γίνει ένας Ευγενής Άνθρωπος.

Η συνεχής εξάσκηση των πολεμικών τεχνικών από την άλλη επιτυγχάνουν 2 στόχους. Ο ένας είναι η αποτελεσματικότητα στη πρακτική γνώση της Πολ. Τέχνης και στη μάχη. Ο σημαντικότερος είναι η ανάπτυξη της αυτοπειθαρχίας της αντίληψης, της υπομονής και επιμονής καθώς και η γνώση των συμβολισμών τους , η αυτογνωσία και η Σοφία τελικά.

Και οι δύο δρόμοι δηλαδή, της πένας και του ξίφους συναντιούνται στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου ανθρώπου.

Η ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΗΣ

«Καλύτερος από εκείνον τον πολεμιστή που νίκησε χίλιους αντιπάλους στη μάχη, είναι αυτός που νίκησε τον εαυτό του, ο μαθητής του Φωτισμένου» Διδασκαλία του Βούδα από το Νταμμαπάντα Είναι μια φράση - κλειδί για το Μαθητή των Πολ. Τεχνών.

Οι εξωτερικές Πολεμικές Τέχνες ασκούνταν από εξωτερικές δημόσιες Σχολές που ανέπτυσσαν βασικά στοιχεία κοινωνικού και πολεμικού χαρακτήρα. Αντίστοιχες σημερινές σχολές αρκούνται στην ανάπτυξη της ταχύτητας - timing, της δύναμης, συνδυασμένης αναπνοής, συγκέντρωσης, κ.λ.π.

Οι Εσωτερικές Πολεμικές Τέχνες με τις αντίστοιχες Σχολές τους είχαν σα στόχο τη διαφώτιση των ανθρώπων δηλ. την Πνευματική Μύηση, την Κατάκτηση της Σοφίας Έτσι αναπτύσσουν επίσης και την ενεργειακή όψη του ανθρώπου την εσωτερική αντίληψη ή διαίσθηση και την Στρατηγική.

Η κύρια αρχή της Στρατηγικής είναι η κατανόηση του Ανώτερου Εαυτού καθώς επίσης των αρετών κι ελαττωμάτων ή ορίων μας. Κι αυτό είναι έργο μιας ζωής. Ο Μαθητής εφαρμόζει την Αρετή της Έρευνας κυρίως καθώς εμβαθύνει στον ίδιο του τον εαυτό και τις παραδοσιακές Διδασκαλίες αλλά και καθώς μελετάει και την ίδια την Τεχνική και Τακτική της Τέχνης που ακολουθεί. Ο Μιγιαμότο Μουσάσι συχνά επιμένει σε αυτό στο «Βιβλίο των 5 Δαχτυλιδιών»: «Αν θέλετε να μάθετε αυτόν τον Δρόμο, στοχαστείτε βαθιά όσα γράφονται σε αυτό το βιβλίο, ένα - ένα. Πρέπει να κάνετε επαρκή έρευνα.»

Ακόμη είναι απαραίτητη η Αφοσίωση του Μαθητή στο Δάσκαλο και στα ιδανικά που ακολουθεί. Αυτό ήταν χαρακτηριστικό όλων των Ευγενών Πολεμιστών του κόσμου. Ένας μαθητής του Ζεν προσέφερε τον εαυτό του στο Δάσκαλο για να τον οδηγήσει στη διαφώτιση, ο Σαμουράι ήταν έντιμος απλός τιμούσε προγόνους οικογένεια και τον Σογκούν: «Το «υπηρετείς με πίστη και αφοσίωση σημαίνει πρώτα απ' όλα να διορθώσεις το πνεύμα σου. Να διατηρείς τον αυτοέλεγχό σου. Ποτέ, ούτε στο ελάχιστο, μη προδίδεις την εμπιστοσύνη του.» γράφει ο Δάσκαλος Τακουάν στο Σαμουράι Μουνενόρι.

Τέλος ο δρόμος της Ορθής Δράσης ή Υπηρεσίας είναι απαραίτητος για την ολοκλήρωση του Μαθητή. Από τη μία αυτό σημαίνει την έλλειψη προσκόλλησης στους καρπούς, τα αποτελέσματα των δράσεων. Όταν για παράδειγμα ο Νους προσκολλάται σε αυτά «παγώνει» και δεν ελευθερώνεται. «Νους που σταματάει σε κάθε τι είναι σα νερό που παγώνει. Νους που δεν μπορεί να κινηθεί ελεύθερα είναι σαν πάγος που δύσκολα χρησιμοποιείται.» Από την άλλη είναι η ανιδιοτελής προσφορά - υπηρεσία του Μαθητή - Πολεμιστή στην Ανθρωπότητα όπου κι όποτε αυτό είναι αναγκαίο.

Από αυτές τις Αρετές πηγάζουν κι άλλες όπως η Τιμή, η Ανδρεία και η Καλοσύνη. Οι ανάπτυξή τους είναι κύριο μέλημα των Δασκάλων καθώς δημιουργείται μια σχέση εμπιστοσύνης με τους μαθητές τους. Τότε μπορεί να μεταβιβαστεί η Παράδοση, η Διδασκαλία.

Η ΕΠΤΑΠΛΗ ΣΥΝΘΕΣΗ

Τα στοιχεία - αρχές που θεμελιώνουν και συνθέτουν μια εσωτερική πολεμική τέχνη είναι τα εξής.

1. Μαγική, αφορά την εσώτερη Μυστηριακή όψη του Δρόμου ή Do ή Dharma όπως δίνεται από τα Μυθικά Ηρωικά Πρότυπα .

2. Στρατηγική: είναι η ενσάρκωση αυτών των προτύπων από το Μαθητή. Το καταφέρνει μέσω της χιλιόχρονης Διδασκαλίας και του δρόμου της μαθητείας που αναφέραμε πιο πάνω.

3. Τακτική: Έχει σαν βάση τη μη διατάραξη της αρμονίας των πραγμάτων. Είναι η δράση της διάνοιας ώστε αυτό να κατορθωθεί

4. Τεχνική είναι η ικανότητα πρακτικής μεταφοράς στο μορφικό κόσμο όσων έχουν κατακτηθεί στα προηγούμενα ανώτερα στάδια

5. Πειθαρχική: Αφορά τις πρακτικές εκείνες που επιτρέπουν τον έλεγχο του συναισθηματικού κόσμου

6. Ενεργειακή: Είναι η εκμάθηση της χρήσης της Βιοενέργειας , του Τσι ή Κι που δίνει ζωή στις τεχνικές όπως το ποτάμι που διαμορφώνει την κοίτη.

7. Φυσικο - ενεργητική. Αφορά την εξάσκηση και τον έλεγχο στο φυσικό επίπεδο

Αυτές οι αρχές σχετίζονται με την 7πλή σύνθεση του ανθρώπου που συναντάμε στους περισσότερους πολιτισμούς Ανατολής και Δύσης.

1. Βούληση ο θείος σπινθήρας

2. Αγάπη - Διαίσθηση ή ο φορέας του φωτός όπου ο δυαδισμός καταργείται

3. Διάνοια ή ανώτερος Νους που συλλαμβάνει τις βαθύτερες πραγματικότητες

4. Νους Επιθυμιών που εργάζεται στον συγκεκριμένο, «διαιρεμένο» κόσμο

5. Συναισθηματικός φορέας,

6. Ενεργειακός φορέας

7. Φυσικός φορέας.

Τα 3 ανώτερα επίπεδα ανήκουν στην αιώνια όψη του ανθρώπου, αυτή που ονομάζουμε Εαυτό ή Εγώ. Σε αυτά και τις ικανότητές τους αντιστοιχούν συμβολικά ζώα που αναπαριστούν δυνάμεις της φύσης: Στη Βούληση ο Χρυσός Δράκος, στην Αγάπη - Σοφία ο Φοίνικας και στη Διάνοια ο Κύκνος.

Τα 4 κατώτερα που συνθέτουν τη θνητή προσωπικότητα του ανθρώπου αντιστοιχούν από κάτω προς τα πάνω τα 4 στοιχεία γη, νερό, αέρας φωτιά. Επίσης κι εδώ επίσης υπάρχουν αντιστοιχίες με ζώα όπως ο ιαγουάρος για τη φυσική δύναμη , ο Τίγρης για τη δύναμη των ενστίκτων και το αλογάκι της παναγίας για τις αστρικές ή συναισθηματικές δυνάμεις.

Σκοπός του Μαθητή είναι να εναρμονίσει τους 4 φορείς της προσωπικότητας και να ανέβει στη διάσταση του Εγώ.

Χαρακτηριστική είναι η εργασία του Ψυχολόγου Maslow που κατέταξε τις ανθρώπινες ανάγκες σε μια πυραμίδα της οποίας τη βάση βρίσκονται οι φυσιολογικές ανάγκες που αφορούν το φυσικό φορέα. Έπειτα με τη σειρά προς τα πάνω οι ανάγκες ασφάλειας (ενεργειακός), οι ανάγκες κοινωνικής αναγνώρισης (συναισθηματικός), ανεξαρτησίας (νους επιθυμιών) και αυτό - πραγμάτωσης (Εγώ).

7ΠΛΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ 3 ΚΟΣΜΟΙ

Στη Σχολή του Χρυσού Δράκου υπάρχει η παραδοσιακή γνώση της ύπαρξη των 3 κόσμων όπου ζει και αναπτύσσεται ο άνθρωπος με την 7πλή του φύση.

1. Πνευματικός Κόσμος

2. Ψυχολογικός Κόσμος

3. Φυσικός Κόσμος

Σε σχέση με αυτούς τους κόσμους ο Μαθητής αναπτύσσει αντίστοιχα τις «Τεχνικές των 3 Κέντρων». Έτσι από κάτω προς τα πάνω.

3. Τεχνικές που στοχεύουν στον έλεγχο των δυνάμεων γήινης και ενστικτώδους φύσης που μπορεί να προκαλέσουν στον άνθρωπο διάφορους φόβους και αδυναμίες. Έλεγχος του Χάρα ή Ταν - Τιέν.

2. Τεχνικές που στοχεύουν σον έλεγχο των σεληνιακών - συναισθηματικών καταστάσεων του ανθρώπου και αντιστοιχούν με το κέντρο της Καρδιάς.

1. Τεχνικές που στοχεύουν στη συγκέντρωση ουράνιων ηλιακών δυνάμεων μέσα από τις οποίες ο άνθρωπος ταυτίζεται με το ανώτερο εγώ του κι εναρμονίζει τα 3 κέντρα. Αντιστοιχεί με το κέντρο του 3ου ματιού, στο ύψος των ματιών.

Ο Παγκόσμιος εσωτερισμός αλλά κι οι τελευταίες έρευνες της Ψυχολογίας αναφέρονται σ' αυτούς τους κόσμους με παρόμοιο τρόπο. Έτσι αναφέρονται στους κόσμους και τον άνθρωπο μέσα σε αυτούς ως εξής:

ΠΝΕΥΜΑ

ΝΟΥΣ - Θείο εγώ

ΨΥΧΗ - Ανθρώπινο εγώ

ΣΩΜΑ - Ζωικό εγώ

Τα «εμβαδά» όπου συναντιούνται και συγκρούονται αυτοί οι 3 διαφορετικοί και συμπληρωματικοί κόσμοι είναι τόποι συνειδητότητας όπου λέμε «εγώ». Είναι κομβικά σημεία όπου η συνείδηση εγκλωβίζεται ή αποφασίζει την κατεύθυνσή της κι ελευθερώνεται. Αντιστοιχούν με τα 3 Κέντρα που προαναφέραμε.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Σημειώσεις Εισαγωγικού Σεμιναρίου, ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

Φιλοσοφικές Πολεμικές Τέχνες, Michel Echenique, Εκδόσεις Ν.Α

Η Ανάπτυξη του Πνεύματος, Τακουάν, Εκδόσεις «Άσπρο Φτερό»

Το Βιβλίο των Πέντε Δαχτυλιδιών, Μιγιαμότο Μουσάσι, Εκδόσεις Πνευματικός Ήλιος