ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

Oι πολεμικές τέχνες πρωτοεμφανίστηκαν στην πρώιμη, γνωστή αρχαιότητα, κυρίως, στην Ανατολή. Από την ανάγκη στο επίπεδο της φυσικής μάχης κατέληξαν τρόπος ζωής σε καιρούς ειρήνης. Κατά τον εικοστό αιώνα, ιδίως μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήρθαν στη Δύση, όπου έγιναν δεκτές με μεγάλη εκτίμηση κι ενθουσιασμό. Όλοι τις θεώρησαν ως έναν διαφορετικό τρόπο γυμναστικής και άθλησης που θα ανανέωνε και θα δυνάμωνε τον καθένα στο δικό του επίπεδο συνείδησης. Τα γυμναστήρια ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια κι οι ταινίες «αλά Μπρους Λη» παράγονταν η μία μετά την άλλη. Φυσικά δεν υπήρχε χρόνος ούτε και διάθεση, οι νεόφερτες και, κυρίως, εντυπωσιακές πολεμικές τέχνες να «φιλτραριστούν», να καλλιεργηθούν εσωτερικά και να τους αποδοθεί ένας φιλοσοφικός λόγος γνώσης κι εξάσκησης.

Έτσι, φθάσαμε στις τελευταίες δεκαετίες στις οποίες οι πολεμικές τέχνες θεωρούνται πλέον ένα είδος μαγικής, υπερφυσικής δύναμης και σήμα κατατεθέν δέους και φόβου, άρα και ανάλογης αποδοχής, εκτίμησης και θαυμασμού ή ένα είδος βίας και βαρβαρισμού, χωρίς νόημα και σκοπό, μόνο και μόνο προς εκτόνωση πρωτόγονων ενστίκτων ή, στην καλύτερη περίπτωση, προς επίδειξη ισχύος.

Και στις δύο περιπτώσεις θεώρησης των πολεμικών τεχνών έχει μείνει μόνο το εξωτερικό περίβλημά τους. Οι εντυπωσιακές στολές και τα διακριτικά βαθμού, οι δύσκολες και δυναμικές κινήσεις, οι φοβερές κραυγές, η υπεροχή, η κυριαρχία του ενός αθλητή πάνω στον άλλον. Κι ας μη διανοηθούμε να αδικήσουμε αυτόν τον άνθρωπο τόσο μέσα όσο κι έξω από το τερέν.

Είναι λοιπόν πραγματικότητα όλα αυτά και δικαιολογημένα, εφόσον έτσι έχει εξελιχθεί κι όλος ο κόσμος. Τίποτα πλέον δεν εξαιρείται από το νέο Μεσαίωνα στον οποίο έχουμε μπει εδώ και πολύ καιρό. Σ' αυτό το πλαίσιο έχουμε μάθει στην ευκολία του να κοιτάμε μόνο τα φαινόμενα, να τα θεοποιούμε ως αναπόσπαστα μέρη της ευτυχίας κι επιτυχίας του εαυτού μας και να ξεχνάμε τον εφήμερο και θνητό χαρακτήρα του κάθε πράγματος. Παράλληλα έχουμε «ξεντύσει» κάθε έννοια, κάθε κατάσταση και κάθε δράση από νόημα εσωτερικό και συμβολικό, που θα χρησίμευε ως παιδαγωγική αξία κι οδηγός ζωής. Δε θέτουμε πλέον σκοπούς, αξίες, λόγους εξέλιξης και αυτοπραγμάτωσης.

Πώς θα μπορούσαν άραγε οι πολεμικές τέχνες να θεωρηθούν έτσι, ώστε να γίνουν βίωμα μιας νέας αξίας, ένας αξιόλογος τρόπος ζωής;

Αυτό που μπορούμε σίγουρα ν' απαντήσουμε είναι πως οι παραδοσιακές, φιλοσοφικές πολεμικές τέχνες παρέχουν ένα ολόκληρο σύστημα μαθητείας, όχι μόνο στον αθλητή αλλά και στον ενδιαφερόμενο-υποψήφιο Μαθητή τους. Όταν ο υποψήφιος μυηθεί στη μαθητεία και τη σοφία των πολεμικών τεχνών αναπτύσσει παράλληλα με τις ικανότητες και δεξιότητες που το σώμα του μπορεί ν' αποκτήσει και διάφορες λεπτότερες, ανώτερες, ψυχικές και νοητικές αρετές. Μαθαίνει ποιος είναι ο πραγματικός, Εσωτερικός Πολεμιστής. Εφαρμόζει όσα μαθαίνει. Τα κάνει βίωμά του στον τρόπο σκέψης, συμπεριφοράς και δράσης του. Μαθαίνει να διατηρεί και να εξελίσσει ένα πολεμικό, φιλοσοφικό Πνεύμα απέναντι στις δυσκολίες της ζωής. Πραγματικός αντίπαλος σ' αυτήν τη μάχη, ο ίδιος του ο εαυτός. Ο μικρός, δειλός κι εγωιστής εαυτός του. Αυτόν πρέπει να εντοπίσει, να συνειδητοποιήσει, να αποδεχτεί, να μάθει να τον ορίζει και να τον ελέγχει κατά βούληση και με διάκριση. Ο υποψήφιος «μαχητής» βιώνει το γεγονός ότι η νίκη στον παλιό, κατώτερο και άσχημο εαυτό μας είναι δυσκολότερη, ωραιότερη και γι' αυτό σπουδαιότερη, απ' ότι η νίκη σε χίλιους εχθρούς. Κατόπιν, ως Μαθητής πια, αρχίζει να συνειδητοποιεί την ενότητα των πάντων μέσω της κοινής τους ουσίας. Της κοινής του προέλευσης και του κοινού προορισμού τους, που είναι η Τελείωση μέσα από την Εξέλιξη. Εκεί είναι που θα καταλάβει τη βαθύτερη, Εσωτερική του φύση, που είναι ίδια μ' αυτήν του Θεού. Αυτή η ουσιαστική Γνώση είναι που θα προάγει τον απλό αθλητή σε Πολεμιστή και στη συνέχεια σε Φιλόσοφο.

Αυτή, συνοπτικά, είναι η μαθητεία που πρέπει κανονικά κάθε σύστημα πολεμικής τέχνης να προσφέρει στον υποψήφιό του, αν θέλει να είναι φιλοσοφικό. Η κάθε πολεμική τέχνη οφείλει να χρησιμεύει ως εργαλείο κι όχι ως αυτοσκοπός, μαθαίνοντας στον αθλητή μια σειρά ποικίλων και αποτελεσματικών στοιχείων τεχνικής και τακτικής. Παράλληλα όμως πρέπει να τον ετοιμάζει και να τον διαμορφώνει ως Άνθρωπο κι ως Φιλόσοφο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ