Ο αγχώδης κινείται και αναπνέει διακεκομμένα. Με τις αργές κινήσεις του Τάι-Τζι διευρύνεται, σταθεροποιείται και εξισορροπείται η αναπνοή. Προσφέρεται έτσι η δυνατότητα στις ανώτερες σφαίρες του κεντρικού νευρικού συστήματος να συντονίζουν και να ενοποιούν πνευματικά τη συμπεριφορά με την ομαλή και αδιάκοπη αναπνοή και κινητικότητα που εγκαθίσταται στο κορμί. Δημιουργείται ενεργειακή ισορροπία με το περιβάλλον, που αντανακλά μια πληρότητα του εαυτού και προσδίδει στην παρουσία την άδεια ποιότητά του.

Η αναπνοή προσεγγίζεται πλέον, όχι σαν απλό φυσιολογικό φαινόμενο, αλλά σαν πρόσβαση στην ενότητα της ύπαρξής μας με την απέραντη φύση, ενότητα που είναι γνωστή από το γεγονός ότι η διακοπή της αναπνοής σημαίνει θάνατο.

Καλλιεργούμε λοιπόν τη διεύρυνση, την εμβάθυνση και την άνεση της αναπνοής και πλησιάζουμε ευχερέστερα τον εαυτό μας. Είναι κάτι που δε βλέπουμε συνήθως, ότι υπάρχει μια ποιότητα αναπνοής.

Αλλιώς αναπνέει ο άνθρωπος που είναι ευχαριστημένος, αλλιώς ο χτυπημένος, αλλιώς ο απελπισμένος και αλλιώς ο άνθρωπος που έχει εμπιστοσύνη. Αυτό πραγματικά έχει μεγάλη σημασία.

Η αναπνοή φέρνει συνεχώς ιχνοστοιχεία και ακτινοβολία από πολύ μακριά.

Μας ανανεώνει, μας αλλάζει !!!