Ο ΜΕΡΛΙΝ ΚΑΙ Ο ΑΡΘΟΥΡΟΣ

Ο Μέρλιν αντιπροσωπεύει τον αόρατο πόλο, ο Αρθούρος τον ορατό πόλο. Ο Μέρλιν φέρνει τη μυητική γνώση, είναι επίσης ο Κύριος της σπηλιάς, αυτής της σπηλιάς που αντιπροσωπεύει τη μήτρα, την αρχή του κόσμου. Η σπηλιά αντιπροσωπεύει την επικοινωνία μεταξύ του ουρανού και της γης.

Ο Μέρλιν κατοικεί σ' αυτό το σκοτεινό κέντρο, αλλά έχει άμεση σχέση με τον πύργο, με τον Αρθούρο που βρίσκεται στην επιφάνεια επιβεβαιώνοντας το αόρατο μέρος του Μέρλιν ο οποίος είναι ο σύμβουλός του. Ο Μέρλιν δεν ενεργεί μέσα στον κόσμο, αλλά μόνο ψιθυρίζει, αφήνει τη ροή του πεπρωμένου, δηλαδή το παρόν. Επιτρέπει στον άνθρωπο να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Ο αόρατος πόλος του Μέρλιν είναι αυτό που θα ονομάσουμε "ήλιο του μεσονυκτίου", γιατί αν ο ήλιος του μεσημεριού είναι ο ορατός ήλιος που αντιπροσωπεύει τις ζωτικές δυνάμεις οι οποίες αναπτύσσονται κατά το θερινό ηλιοστάσιο, τότε έχει την αντίθεσή του στο χειμερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή στον ήλιο του μεσονυκτίου, σε έναν τέλειο συγχρονισμό.

Ο Μέρλιν είναι το πνεύμα που έχει την ικανότητα να επικαλείται τις αόρατες δυνάμεις, αλλά οι οποίες μπορούν να σχηματίζονται γύρω από κινήσεις ορατές. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο θα παραμείνει κλεισμένος μέσα σ' ένα μαγικό κύκλο που αντιπροσωπεύει το χειμώνα, καθώς επίσης και ένα σύμβολο ζωδιακό, τον Υδροχόο.

Ο Μέρλιν, μετά από κάθε μεσολάβηση στη γη, πρέπει να αναγεννιέται με το να κοιμάται, γιατί ο βαθύς ύπνος είναι ένα είδος καταλυτικού θανάτου. Αυτό το γεγονός συνδέεται με τον "πνιγμό εντός του ύδατος του Οσιρι" στην αιγυπτιακή παράδοση. Ο Μέρλιν θα βοηθήσει να ξαναγεννηθεί ο Αρθούρος στο κέντρο του χειμερινού ηλιοστασίου, κατά τη στιγμή που οι δυνάμεις των αρχετύπων είναι κοντά και οι κοσμικές δυνάμεις πιο μακριά.

Η γνώση που ο Μέρλιν φέρνει στους ανθρώπους είναι το ξύπνημα, η επανενθύμηση, η καταστροφή της λήθης. Ο Μέρλιν αντιπροσωπεύει αυτή τη συνεχόμενη μνήμη, αυτή την ικανότητα ανανέωσης και ερμηνείας των πραγμάτων, όπως είναι στον άνθρωπο "κέντρο του κόσμου", τον ιδεώδη άνθρωπο που αντιπροσωπεύει ο Αρθούρος, γιατί ανάμεσα στον Αρθούρο και τον Μέρλιν τα δύο ηλιοστάσια συνδέονται με αλληλοδιείσδυση και πέρασμα. Ο άξονας του κόσμου είναι έτσι χαραγμένος: Αρθούρος - Μέρλιν, Μέρλιν - Αρθούρος.

Ο Αρθούρος -η αντίληψη ενός σκοτεινού πράγματος που αντιπροσωπεύεται από τον Μέρλιν- είναι λίγο ο γιος της φωτιάς χωρίς φλόγα, της αλχημικής φωτιάς, είναι σαν άστρο φτιαγμένο από αναλλοίωτη σχεδόν ύλη.

Ο Αρθούρος και η γη είναι ένα και το αυτό, γι' αυτόν το λόγο όσο ο αρθουριανός κύκλος προχωρεί μέσα στο χρόνο, η μόρφωση του Αρθούρου παραμένει μυστική μέχρι την περίφημη δοκιμασία του Εξκάλιμπερ. Αφού γίνει ο άξονας, όλα αυτά πρέπει να κρυσταλλοποιηθούν σε μια σημαντική διεργασία, γιατί το ξίφος, εκτός του ότι είναι ένα φονικό όπλο, είναι πάνω απ' όλα ένα συμβολικό στοιχείο, αλλά και ένα λειτουργικό επίσης.
ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΞΙΦΟΣ

Οι παραδοσιακές κοινωνίες δεν έχουν ποτέ προσδιορίσει το σύμβολο σαν υποτιθέμενη διακόσμηση. Το σύμβολο είναι ένας δυναμικός μεσολαβητής ανάμεσα σ' αυτό που είμαστε και σ' αυτό που δεν είμαστε, ανάμεσα σε μας και στο περιβάλλον μας, συγκεντρώνει αισθητική και ηθική. Είναι φορέας της αλήθειας των αρχών, αλλά είναι εξίσου και δραστικό.

Το ξίφος, όπλο μαγικό, όπου το νήμα είναι πάντοτε μπροστά, είναι τέλειο σύμβολο μιας τριγωνικής ώθησης, άλλοτε προς τα άνω ή προς τα εμπρός, ιδιαίτερα ακριβές σύμβολο μίας φύσης, της φωτιάς και της νόησης, άλλοτε μέσα στην πραγματικότητα της αιχμής του, άλλοτε από το κράτημά του που το κάνει να μοιάζει με σταυρό. Κατά κάποιον τρόπο το ξίφος διατηρεί το νήμα, που κόβεται από το αόρατο, γιατί το κοφτερό είναι και αόρατο.

Το μαγικό ξίφος ενσαρκώνεται μέσα σ' ένα βράχο (καθαρή ύλη, άξονας - λίθος, κέντρο - λίθος). Αυτή η έδρα που περιέχει το ξίφος, ενσάρκωση της ουράνιας φλόγας επί της γης και της αφθαρσίας, δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον άνθρωπο να επικοινωνήσει με το ακατάλυτο. Ο Αρθούρος είναι ο άνθρωπος ο καθετοποιημένος που μπορεί να ανακαλύψει τον κάθετο άξονα, εφόσον είναι και οι δύο ένα και το αυτό.

Οταν το ξίφος αποσπάται από το βάθος του αρχέγονου βράχου, που δεν έχει λαξευτεί, ο χρόνος αρχίζει, ο κύκλος αρχίζει να γεμίζει. Οι ιππότες ξανασμίγουν γύρω από ένα ξίφος φωτιάς κόβοντας τα σκότη ενός αόρατου νήματος. Ο ιππότης που φοβάται τα σκότη δεν μπορεί να τα κατοικήσει.

Ο Αρθούρος πρέπει να νικήσει τα σκότη χωρίς να τα καταστρέψει. Αυτό δημιουργεί μια δυνατότητα ένωσης προσώπων μέσα σ' έναν κύκλο στην κορυφή των βουνών και συγχρόνως επικοινωνίας με αυτά, έτσι ώστε όλοι όσοι έχουν βαθιά μέσα τους το φως να μπορούν να υψωθούν προς το θείο. Η ύψωση προς το θείο είναι η ικανότητα να ταυτίζεται κανείς με τα πράγματα, χωρίς να τα κομματιάζει ή να τα καταστρέφει και να δημιουργεί μια ζωτική ενότητα μεταξύ των πραγμάτων και του ίδιου. Διαφέρει αυτή η ικανότητα από την ιδιοκτησία στην οποία τα πράγματα συσσωρεύονται σ' εκείνον τον ίδιο και γίνονται αντικείμενα. Η θεωρητική στάση είναι η δυνατότητα όλων σε συμβίωση, άρα σε αντήχηση με τη φύση. Δεν πρόκειται για την κατάκτηση της φύσης, αλλά για τη θεώρησή της. Θεώρηση και πράξη είναι στενά συνδεδεμένες.

ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ GRAAL

Ο Αρθούρος που είναι η προβολή του Μέρλιν ξεθάβει το ξίφος και αρχίζει έναν κύκλο. Ο μαγικός βράχος ξεχνιέται, συνενώνεται με το αρχέτυπο και ένας νέος άξονας γεννιέται. Η Γκουίνιβερ αντιπροσωπεύει τον άξονα του φθινοπώρου, δεν είναι μόνο το συμπληρωματικό θηλυκό, άρα μεσολαβητής και ισημερινός του Αρθούρου. Είναι σε σχέση με τον αστερισμό της Παρθένου, η ωρίμανση της φύσης. Φέρει τα φρούτα, το κρασί, το αίμα. Συμβολίζει τη μάχη με τον εαυτό μας, όπως αυτήν που αντιμετωπίζει ο Λάνσελοτ. Η ένωση της Γκουίνιβερ και του Λάνσελοτ συμβολίζει την ανθρωπότητα.

Ο Αρθούρος θα τοποθετήσει το σπαθί του ανάμεσα σ' αυτούς τους δύο: Το ξίφος είναι ο άξονας που αντιπροσωπεύει τη μονολιθική ιδέα του κάθετου. Ξαναπετώντας το ξίφος στην εκδηλωμένη γη, φυτεύει ένα σταυρό πάνω στη σφαίρα και κατά κάποιον τρόπο γονιμοποιεί τη γη και γεννά τον κόσμο. Ο Λάνσελοτ φεύγει.

Ο Αρθούρος μένει, αλλά διαχωρίζεται από το Εξκάλιμπερ. Θα διαλυθεί και θα μπει στην τεκνογονία. Γίνεται αδύνατος, όπως ο χειμώνας μέχρι που η γη δεν παράγει πια.

Ο Μέρλιν είναι μέσα στο παγωμένο σπήλαιο, μέσα στον Υδροχόο. Υπάρχει αυτή τη στιγμή η αναζήτηση του χαμένου δεσμού.

Πρέπει λοιπόν οι ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης να φύγουν προς αναζήτηση του χαμένου δεσμού, του αίματος του Αρθούρου, που υπάρχει μέσα στο Graal, την κούπα με το διπλό μυστήριο.