Οι ρούνοι ήταν τα ιερά σύμβολα των Κελτών και αποτελούσαν ένα πλήρες σύστημα φιλοσοφίας και μαγείας. Η λέξη ρούνος (rune) προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα ru που σημαίνει μυστικό ή σύμφωνα με άλλους, ψίθυρος. Η ίδια η λέξη δείχνει πως η παράδοση των ρούνων ήταν προφορική και μεταδιδόταν από το σαμάνο ή το δρυίδη στο μαθητευόμενο με το στόμα και με την χρήση των ρουνικών συμβόλων ως μέσο απομνημόνευσης των εννοιών τους.

Όταν η Β. Ευρώπη άρχισε να εκχριστιανίζεται, ορισμένοι καλόγεροι πήραν τη ρουνική γραφή και τη μετέτρεψαν σε αλφάβητο, παραβλέποντας ή αποκρύπτοντας τη μαγική σημασία της. Τα μοναδικά γραπτά που σώζονται από την εποχή εκείνη - γύρω στον 11ο αιώνα μ.Χ.- και μας δίνουν κάποια ερμηνεία για τους ρούνους είναι μερικά ποιήματα, μέσα στα οποία αναγνωρίζονται ορισμένα στοιχεία με εσωτερική σημασία.
Ένα τέτοιο Νορβηγικό ποίημα που αποδίδεται στον Όντιν είναι το παρακάτω:

Μάθε πώς να τους σκαλίζεις
Μάθε πώς να τους ερμηνεύεις
Μάθε πώς να τους βάφεις
Μάθε πώς να τους επικαλείσαι
Μάθε πώς να τους χρησιμοποιείς
Τους Ρούνους!

Μα φρόντισε να μην τους ζητάς πολλά
Γιατί η κάθε χάρη ζητάει αντάλλαγμα
Είναι πιο καλά να μη ζητήσεις τίποτα
Από το να ζητήσεις πάρα πολλά

''Χαμαβάλ''

Η δύναμη των ρούνων αναφέρεται σε πολλά έπη των βόρειων λαών, που αφήνουν να εννοηθεί η μεγάλη πίστη που είχαν οι Κέλτες στα αποτελέσματα της μαγικής τους χρήσης. Και η δύναμή τους αλλά και η πίστη που τους είχαν οι Κέλτες ήταν τόσο μεγάλη, ώστε και μετά την απαγόρευση της χρήσης τους από την εκκλησία συνέχισαν να χρησιμοποιούνται και η παράδοσή τους δεν χάθηκε. Η τελευταία χώρα που διατήρησε αυτή την παράδοση ήταν η Ισλανδία μέχρι το 1639. Τότε απαγορεύτηκαν κι εκεί από τον φόβο της Ιεράς Εξέτασης.

Όπως συμβαίνει και με την ελληνική λέξη «αλφάβητο» έτσι και το σύνολο των ρουνικών γραμμάτων παίρνει τη σημασία του από τα έξι πρώτα γράμματα, που το ένα δίπλα στο άλλο δημιουργούν τη λέξη ΦΟΥΘΑΡΚ (Φέοχ, Ουρ, Θορν, Άνζούρ, Ραντ, Κεν).

Υπάρχουν τριών ειδών ρουνικά αλφάβητα. Το αρχαίο ή κοινό Φούθαρκ, το νεότερο ή γερμανικό Φούθαρκ και το αγγλοσαξονικό Φούθαρκ. Το αρχαίο Φούθαρκ, όπως φανερώνει και η ονομασία του, είναι αυτό πάνω στο οποίο βασίστηκαν τα δύο επόμενα.

ΑΡΧΑΙΟ ΦΟΥΘΑΡΚ

ΝΕΟΤΕΡΟ ΦΟΥΘΑΡΚ

Νορβηγικό

Δανέζικο

ΑΓΓΛΟΣΑΞΟΝΙΚΟ ΦΟΥΘΑΡΚ

Το αρχαίο Φούθαρκ αποτελείται από 24 σύμβολα και είναι αυτό που θα εξετάσουμε. Το νεότερο ή γερμανικό αποτελείται από 22 και το αγγλοσαξονικό από 33 ρούνους, αντίστοιχα. Η προέκταση των γραμμάτων έγινε για τις γλωσσικές ανάγκες ενός φωνητικού αλφάβητου.

Κάθε ρούνος του αρχαίου Φούθαρκ έχει το όνομα ενός αντικειμένου, ζώου, φυσικού φαινομένου ή ακόμα και θεού. Αποτελεί όμως πάντα την αλληγορία κάποιας βασικής συμπαντικής δύναμης.

Οι ρούνοι χωρίζονται σε τρεις οκτάδες που ονομάζονται ετ, λέξη που σημαίνει ομάδα, σύνολο ή οικογένεια. Το ετ του Φρέι, το ετ του Χάιμνταλ και το ετ του Τιρ. Αυτοί οι θεοί μαζί με τον Όντιν και την Φρέγια αποτελούν τους προστάτες θεούς των ρούνων.

Ο Όντιν είναι ο αρχηγός των θεών του βορρά που με την προσωπική του θυσία ανακάλυψε τους ρούνους. Για να αποκαλύψει τη σημασία τους κρεμάστηκε επί 9 μερόνυχτα από το Γίγκντραζίλ, την αιώνια φλαμουριά που στηρίζει το σύμπαν, διαπερασμένος από το ίδιο του το κοντάρι. Εκτός από το γεγονός ότι είναι πατέρας θεών και ανθρώπων, είναι και ο θεός των σαμάνων, των ποιητών και των αναζητητών της αλήθειας. Άλλωστε και ο ίδιος θυσίασε το ένα του μάτι, δίνοντάς το σαν αντάλλαγμα στο Μίμιρ, το Φύλακα του Πηγαδιού της Αλήθειας, για να τον αφήσει να πιει από τα νερά του. Στο μοναδικό του μάτι αστράφτει όλη η σοφία του κόσμου, τον οποίο γυρίζει πάνω στο Σλάιπνιρ, το οκταπόδαρο άλογό του. Το χρώμα του είναι το κόκκινο και γι΄αυτό οι άνδρες σαμάνοι βάφουν τους ρούνους τους κόκκινους, ακόμα και με το αίμα τους. Κρατάει στο χέρι του το ακόντιό του, το Γκούγκνιρ, φτιαγμένο από νάνους σιδεράδες, έτσι ώστε να μην αστοχεί ποτέ. Συνοδεύεται από δύο κοράκια, το Χούγκιν και το Μούνιν, σύμβολα της Λογικής και της Μνήμης και κάποιες φορές από ένα λύκο, σύμβολο των πολεμιστών.

Η Φρέγια είναι η θεά του έρωτα και λόγω των μεγάλων μαγικών της δυνάμεων είναι η προστάτιδα των γυναικών σαμάνων. Το σύμβολο της και το χρώμα των ρούνων των γυναικών σαμάνων είναι το γαλάζιο.

Ο Φρέι, ο θεός της γονιμότητας και αδερφός της Φρέγια, είναι ο βασιλιάς των ξωτικών, των νεράιδων και όλων των πλασμάτων του δάσους. Τον επικαλούνταν όσοι αναζητούσαν την ειρήνη, την αφθονία και τη γαλήνη και όσοι είχαν ανάγκη από δύναμη για να αντεπεξέλθουν στις αντιξοότητες της ζωής.

Ο Χάιμνταλ είναι ο φύλακας της Μπάιφροστ, της γέφυρας του ουράνιου τόξου που ενώνει τον κόσμο των θνητών με την Άσγκαρντ, την κατοικία των θεών. Μπορεί να διακρίνει ένα έντομο σε απόσταση χιλιομέτρων και να ακούσει το πάτημα μιας γάτας πίσω από ένα βουνό. Προστατεύει τους φύλακες, τους στρατιώτες στη σκοπιά και το σύμβολό του είναι το κέρας, σύμβολο πνευματικής εγρήγορσης.

Και τέλος ο Τιρ, που είναι ο θεός της τιμής, του όρκου και της σωφροσύνης στη μάχη. Τον επικαλούνται όσοι ζητούν δύναμη για να πετύχουν κάποιο δίκαιο αίτημά τους ή για να αντιμετωπίσουν τους εχθρούς τους στην μάχη. Εμφανίζεται με το δεξί χέρι κομμένο από τον καρπό και οπλισμένος, έτοιμος για μάχη.