Πολιτικη

Αυτή είναι μια επιστήμη κι επίσης μια τέχνη. Επιστήμη, γιατί απαιτεί στέρεες και καθορισμένες γνώσεις της ανθρώπινης καθοδήγησης και τέχνη, γιατί είναι αναγκαία μια άριστη διαίσθηση, για να γνωρίζουμε την εφαρμογή των κανόνων της επιστήμης.

Ποιο είναι το αντικείμενο της Πολιτικής; Η καθοδήγηση των λαών, μια καθοδήγηση όμως που έχει μεγάλη σχέση με την εκπαίδευση. Σκοπός της είναι να διδαχτούν οι άνθρωποι ένα δρόμο καθετοποίησης, που θα τους εξυψώσει μέχρι το κορυφαίο σημείο του ανθρώπινου πεπρωμένου.

nea acropoli politics

Για να είναι νόμιμη αυτή η καθοδήγηση, θα πρέπει να καθοδηγεί ή να κατευθύνει αυτός που ξέρει να το κάνει κι αυτός που μπορεί, γιατί έχει περάσει από μια προηγούμενη δοκιμασία, κατά την οποία έμαθε να καθοδηγεί τον εαυτό του. Αυτός που δεν μπορεί ούτε ξέρει να το κάνει είναι καθοδηγούμενος. Δεν υπάρχει προνόμιο, ούτε ατίμωση γι’ αυτόν που καθοδηγεί ή γι’ αυτόν που καθοδηγείται, απλά και μόνο ο καθένας παίρνει τη θέση του.

Αν, λαμβάνονας υπόψη αυτά που ειπώθηκαν απ’ όλους τους μεγάλους κήρυκες που υπήρξαν στον κόσμο, συγκρίνουμε τους λαούς με ένα κοπάδι, ποιος οδηγεί ποιον; Ο βοσκός τα πρόβατα ή τα πρόβατα το βοσκό;

Αν τοποθετήσουμε έτσι τα πράγματα, όλα φαίνονται πολύ απλά. Όμως στα δίχτυα της Μάγια όλα περιπλέκονται. Και η πολιτική έχει περιπλακεί σε ασύλληπτο βαθμό. Κατ΄ αρχάς, είναι σχεδόν αδύνατο να μιλάμε για λαούς και πολύ περισσότερο να τους συγκρίνουμε με κοπάδια. Δεν υπάρχουν πια βοσκοί, μένουν μόνο τα πρόβατα. Και τότε ποιο πρόβατο είναι αυτό που κατευθύνει, αν όλα είναι λίγο ως πολύ ίδια κι όλα τρέφουν ίδιες φιλοδοξίες για να ξεχωρίσουν;

Κατά δεύτερο λόγο, δεν υπάρχει καταξιωμένη γνώση για το πώς να γίνεται η καθοδήγηση. Υπάρχουν μόνο γνώμες και οι γνώμες είναι τόσο μεταβλητές όσο και οι άνεμοι, καθώς δεν στηρίζονται στην Αλήθεια αλλά σε μόδες, σε καπρίτσια, σε συμφέροντα, σε ανάγκες.

Επιτέλους, δεν υπάρχει κανένας σκοπός προς τον οποίο να καθοδηγούνται οι λαοί. Να καθοδηγούνται οι άνθρωποι; Για ποιο λόγο; Προς τα πού; Γι’ αυτό δεν υπάρχει καθοδήγηση, γι’ αυτό αποτυχαίνουν τα κράτη, γι’ αυτό δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από συναθροίσεις ανθρώπων και απόπειρες δόμησης κοινωνιών.

nyc14 905

Δεν θα αναφερθούμε στην πολιτική -επιστήμη και τέχνη- αλλά στο παιχνίδι των μεταμφιέσεων που συνήθως γίνεται στο όνομά της.

Κάθε πρόβατο του κοπαδιού παίζει το παιχνίδι της μεταμφίεσης σε βοσκό, με περισσότερη ή λιγότερη επιτυχία, κι όλα τα πρόβατα περιμένουν τη σειρά τους, για να λάμψουν με τη βοήθεια κάποιων ρούχων και κάποιων αξιωμάτων που δεν τους ανήκουν. Όμως τι σημασία έχει αν δεν υπάρχει βοσκός;

Το ψέμα και η απάτη κυριαρχούν σαν νόμος αυτού του παιχνιδιού. Οπωσδήποτε θα πρέπει να μεταμφιέζεται η αλήθεια, έτσι ώστε ποτέ να μην αναφερόμαστε σε κάποια απόλυτη Αλήθεια αλλά στην απλή και απλοϊκή αλήθεια, που απορρέει από τη συμφωνία μεταξύ αυτού που λέγεται και αυτού που γίνεται... Αυτοί που μεταμφιέζονται σε αυτό το παιχνίδι εξαπατούν συνειδητά, όμως όχι όπως η Μάγια, που παραπλανά τα πλάσματά της για να τα κρατήσει στη Γη και να τα βοηθήσει να ζήσουν, αλλά με μια επικίνδυνη χειραγώγηση, που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων.

Παίζουμε πως μεγαλώνουμε, όμως αυτό που συμβαίνει είναι ότι χοντραίνουμε. Δε μεγαλώνουμε προς τα πάνω, δεν υπάρχει μια κατακόρυφη επέκταση, κατά την οποία να μπορεί ο άνθρωπος να εκφραστεί σε όλα τα επίπεδα του είναι του. Περιπλανιόμαστε στο οριζόντιο επίπεδο, επινοώντας διακοσμητικά υψώματα και τα προσομοιώνουμε με υποτιθέμενα δύσκολα κατορθώματα.

Δεν υπάρχει θέληση για υπηρεσία, υπάρχει επιθυμία για δουλειά προς ίδιον όφελος. Αυτός που μεταμφιέζεται σε βοσκό, δεν το κάνει για να βοηθήσει τους άλλους όσο μπορεί με την καλή του προαίρεση, αλλά προσπαθεί ν’ αποκομίσει το μέγιστο όφελος που του προσφέρει αυτή η κατάσταση της απάτης.

Κι ο ακόμα πιο σοβαρός κίνδυνος είναι ότι αυτό το παιχνίδι των μεταμφιέσεων και των ψεμάτων στερείται ιδεολογίας. Εκτός από το ίδιον όφελος αυτών που λένε ότι καθοδηγούν, δεν συναντάμε κανέναν άλλο στόχο. Η Μάγια επίσης μεταμφιέζει και εξαπατά, ασφαλώς, όμως το ιδεώδες της είναι βαθύ. Αυτή θέλει να διαιωνίσει τις μορφές της ζωής, όχι για τον εαυτό της αλλά για τη ζωή καθαυτή, για όλα τα ζωντανά όντα, για τη διαιώνιση της Φύσης.

justice

Σε καμία περίπτωση αυτού του πολιτικού παιχνιδιού δεν υπάρχει κάποιος παράγοντας, που να κατευθύνεται προς το λεπτό άνθρωπο, προς αυτόν που δεν είναι από σάρκα και οστά, δεν υπάρχει τίποτα για την ψυχή του, δεν υπάρχει τίποτα για την καλύτερή του μόρφωση, δεν υπάρχει τίποτα για το μέλλον, γιατί τα μεταμφιεσμένα πρόβατα δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν γι’ αυτό που θα συμβεί αύριο. Αυτά μεταμφιέστηκαν σήμερα, και το όφελος της μεταμφίεσής τους θα πρέπει να τους αποδοθεί σήμερα.

Η Μάγια είναι ένας μεγάλος πολιτικός της ζωής. Αυτή γνωρίζει να καθοδηγεί τους ανθρώπους, ξέρει πώς να το κάνει, γιατί το κάνει και προς τα πού τους κατευθύνει. Η Μάγια τους εκπαιδεύει, ενόσω παίζει, και τους δίνει εμπειρίες, ενόσω τους διασκεδάζει. Όμως η Μάγια τρομάζει μπροστά σ’ αυτό το άλλο παιχνίδι των ανθρώπων...Ή μήπως, όταν φτάνει η τελική ώρα ενός πολιτισμού, η Μάγια μπλέκει τα δίχτυα της πολιτικής καθοδήγησης, ώστε το οικοδόμημα να καταρρεύσει, ενώ εμείς οι άνθρωποι θα συνεχίζουμε να έχουμε την αίσθηση ότι ελέγχουμε και διασώζουμε τη διαδικασία;

Από το βιβλίο "Παιχνίδια στον Καθρέπτη"