Το φιλοσοφικό πνεύμα, οπως γνωρίζουμε, μπορει να διοχετευτεί μέσα απο τις τέσσερεις πλευρές της πυραμίδας, μία εκ των οποίων ειναι η Τέχνη και μέρος της η Λογοτεχνία.
Ειναι λοιπόν προφανές, οτι πολλοί εσωτεριστές εξέφρασαν τις απόψεις και γνώσεις τους μέσα απο τη λογοτεχνία, χρωματίζοντας τις αντιλήψεις τους με διάφορα θέματα πάνω στους ανθρώπινους χαρακτήρες, πραγματικά ή φανταστικά γεγονότα, δυνάμεις και στοιχεία της φύσης, τόσο της ορατής όσο και της αόρατης.
Ο κάθε συγγραφέας παραθέτει το ταλέντο του και την ικανότητα του να διεισδύει στους ψυχικούς κόσμους, ερευνώντας και περιγράφωντας με διάφορους τρόπους αυτά που βρίσκει μέσα του. Μπορεί οι αισθήσεις μας να ειναι ανοικτές πύλες που δέχονται τα εξωτερικά φαινόμενα, ειναι όμως εσωτερικός ο κριτής που τα αντιλαμβάνεται, ταξινομεί και διακρίνει κατα τη θέληση του. Φιλοσοφικά θα λέγαμε οτι ο καθένας οτι θέλει βλέπει.
Συνεπώς πρέπει να δώσουμε πρώτιστη σημασία στον εσωτερικό κριτή και να γυμνάσουμε ή να αφυπνίσουμε τις δυνατότητες του. Ετσι λοιπόν ενα έργο ειναι τόσο μεγάλο, όσο το βάθος της γνώσης του εαυτού, γιατί μέσω αυτού γνωρίζουμε τα εξωτερικά.
Σ΄αυτή την εργασία εξετάζουμε τον Χ.Φ.Λάβκραφτ και το συγγραφικό του έργο σχετικά με τις εσωτερικές γνώσεις που περιέχει και πώς απηχούν αυτές μέσα στον συγγραφέα. Το έργο φυσικά δεν ειναι θεόπνευστο για να μεταφέρει μηνύματα απο το ασυνείδητο, αλλά αποτέλεσμα εξωτερικών πληροφοριών, που καταγράφουν τα ίχνη τους ή τα ανακαλύπτουν στον εσωτερικό κόσμο του συγγραφέα και στο χώρο ακριβώς που αυτός τους επέτρεψε, ακούσια ή εκούσια. Η φαντασία ειναι παιδί της μνήμης και η μνήμη επεξεργάζεται τα στοιχεία που τις δόθηκαν. Η φαντασία χρησιμοποιεί τα φτερά της ψυχής, αλλά ακολουθεί στο πέταγμα της το χάρτη που έχουμε στο κεφάλι μας, αλλιώς χάνεται στο λαβύρινθο και τη τρώει ο Μινώταυρος.
Πριν ξεκινήσω τη διατύπωση οποιασδήποτε άποψης για τα ψυχικά "ταξίδια" του εν λόγω συγγραφέα, θα παραθέσω αποσπάσματα απο τη βιογραφία του και κριτικές αναφορές για το έργο του, όπως εμφανίζονται σε εισαγωγές των διηγημάτων του.
Αποσπάσματα απο τα άπαντα του Χ. Φ. Λάβκραφτ, εκδόσεις Κάκτος:
...Ο Χάουαρντ Π. Λάβκραφτ γεννήθηκε το 1890 και πέθανε το 1937, σε ηλικία 47 χρονών, στο Πρόβιντενς του Ροουντ Αιλαντ. Υπήρξε αφοσιωμένος μελετητής των αρχαιοτήτων της πόλης του και ίσως η καταγωγή του να του έδωσε τη φυσική τάση, που τον έκανε αγγλόφιλο για όλη του τη ζωή. Η υγεία του τα πρώτα χρόνια, δεν ήταν πολύ σταθερή, έτσι τα πέρασε προστατευμένος μέσα στην οικογένεια, ενώ η μερική αυτή ανικανότητα του του επέτρεψε να διαβάζει συνέχεια. Σαν αποτέλεσμα το ευαίσθητο, ονειροπόλο παιδί, δημιούργησε πολύ νωρίς ενα παράξενο δικό του κόσμο, στοιχειωμένο απο τα πλάσματα της φαντασίας του. Μεγάλο μέρος των μυθιστορημάτων του, που ανήκε στο βασίλειο του υπερφυσικού αναπτύχθηκε απ΄αυτό το κόσμο
...Ο Λαβκραφτ ειχε αλλεργία σε οποιαδήποτε θερμοκρασία κάτω απο 20 βαθμούς και συχνά, αργότερα στη ζωή του, κάτω απο τους 30.
...Σαν παιδί ήταν ντροπαλός, ενώ σαν ενήλικος απόμακρος, σχεδόν απομωνομένος και πολύ επιρρεπής στα αλλόκοτα της νύχτας. Ηταν ψηλός, αδύνατος και συνήθως χλωμός σαν φάντασμα, παρ΄όλο που είχε φωτεινά και πολύ ζωηρά μάτια. Το σαγόνι του προεξείχε, αλλά ο χαρακτήρας του ήταν ευγενικός. Η συζήτηση του αποκάλυπτε ενα εκπληκτικά πλούσιο λεξιλόγιο και μια άμεση χρήση των λέξεων, γεγονός ολοφάνερο στα μυθιστορήματα του...Η πρώτη ιστορία που αποκαλύπτει καθαρά το σχέδιο του Λάβκραφτ, ειναι " Το Κάλεσμα του Κθούλου". Ο ίδιος έγραψε για τη δουλειά του: "Ολες μου οι ιστορίες, ασύνδετες καθώς ίσως φαίνονται, βασίζονται στη θεμελιώδη γνώση ή θρύλο, οτι αυτός ο κόσμος κατοικούνταν κάποτε απο μιαν άλλη φυλή, που εξασκώντας τη μαύρη μαγεία, έχασε τη θέση της και εξορίστηκε, αλλά ζει στον εξώτερο χώρο περιμένοντας την ευκαιρία να ανακτήσει πάλι αυτή τη γή".
...Στις δύο δεκαετίες που διήρκεσε η συγγραφική του ζωή, εγινε δάσκαλος του μακάβριου και στην εποχή του δεν υπήρχε ισότιμος του στην Αμερική.
..."Οι καλύτερες ιστορίες του ειναι ανάμεσα στις καλύτερες ιστορίες της εποχής, στο είδος που διάλεξε", έγραψε ο Βίνσεντ Στάρετ σε ενα τυπικό σχόλιο αντιπροσωπευτικό της κρίσης των περισσοτέρων κριτικών......
Υπογράφει ο φίλος και συνεργάτης του Ογκαστ Ντέρλεθ στις 27-6-1950.
Απο την εισαγωγή του "Νεκρονομικόν" εκδόσεις Κάκτος:
...Στα μέσα του 1920, στους λόφους του Μπρούκλιν, ζούσε ενας ήσυχος, μοναχικός άνδρας, ενας συγγραφέας διηγημάτων, που τελικά χώρισε τη γυναίκα του μετά δύο χρόνια και γύρισε στο πατρικό του σπίτι στο Ροουντ Αιλαντ, όπου έζησε με τις δύο θείες του. Ο Χ. Φ. Λάβκραφτ, ο οποίος γεννήθηκε στις 20-8-1890 και πέθανε τραγικά στις 15-3-1937, θύμα του καρκίνου των σπλάχνων και των νεφρών
...Τον Ιούλιο του 1975, μια έκδοση του "Ατλάντικ Μάνθλυ" δημοσίευσε μια ιστορία με τον τίτλο "Υπάρχουν περισσότερα πράγματα", γραμμένη απο τον Χόρχε Λ. Μπόρχες, στη μνήμη του Λάβκραφτ. Αυτή η χειρονομία, απο έναν άνδρα του λογοτεχνικού αναστήματος του Μπόρχες, ειναι σίγουρα μια ένδειξη, οτι τελικά ο Χ.Φ.Λ τοποθετήθηκε στη θέση που του άξιζε, στην ιστορία της Αμερικάνικης λογοτεχνίας, σχεδόν 40 χρόνια μετα τον θάνατο του.
...Σύγχρονος του Λαβκραφτ ήταν ο Αλιστερ Κρόουλυ, γεννημένος στην Αγγλία το 1875, ο οποίος το 1904 έλαβε ένα μύνημα, που ο Χ.Φ.Λ θα το ονόμαζε " έξω απο το διάστημα ", που περιείχε την φόρμουλα για μια Νέα Τάξη Πραγμάτων, ή ενα νέο σύστημα φιλοσοφίας, τέχνης, επιστήμης και θρησκείας, που είχε σαν βασική αρχή τη Μαγεία.
...Το 1937, τη χρονιά που πέθανε ο Χ.Φ.Λ, οι Ναζί εξόρισαν τις απόκρυφες οργανώσεις της Γερμανίας, που ανάμεσα τους ξεχώριζαν δύο με επικεφαλής τον Κρόουλυ.
...Μπορούμε να συγκρίνουμε ουσιαστικά το περιεχόμενο των περισσοτέρων διηγημάτων του Λαβκραφτ με τις βασικές ιδέες όλου του συστήματος της τελετουργικής μαγείας του Κρόουλυ.
...Ο Λαβκραφτ διάλεξε ενα ειδος χριστιανικού μύθου, σχετικού με τον αγώνα μεταξύ των αντιθέτων δυνάμεων του σκότους και του φωτός, μεταξύ του Θεού και του Διαβόλου, στο Μύθο του Κθούλου...