ΖΥΓΟΣ

Είναι δύσκολο να πούμε ποιος ονόμασε πρώτος αυτό το τμήμα του ουρανού Ζυγό. Μια υπόθεση είναι ότι προέρχεται από τους Σουμέριους, οι οποίοι το 2000 π.Χ. τον ανέφεραν σαν την ισορροπία των ουρανών. Στους κλασικούς χρόνους ο Ζυγός σηματοδοτούσε την φθινοπωρινή ισημερία, ενώ σήμερα αυτόν το ρόλο κατέχει η Παρθένος. Σε ολόκληρο το Ζωδιακό κύκλο μόνο αυτός έχει όνομα που δεν ανήκει σε ζώο και κάποιοι υποστηρίζουν ότι το όνομά του δεν είναι πολύ αρχαίο. Οι Έλληνες συνέδεαν τα άστρα του Ζυγού με αυτά που βρίσκονται στις δαγκάνες του Σκορπιού (τις λεγόμενες «χείλαι Σκορπιού») που τον ακολουθούν από την ανατολή. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Σκορπιός είναι διπλό ζώδιο κι έτσι συμπληρώνονται οι δώδεκα αστερισμοί του ζωδιακού.

Οι Ρωμαίοι, παρόλα αυτά, χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά το όνομα Ζυγός. Ο Βιργίλιος, στον Πρώτο Γεωργικό, κολακεύοντας τον Αύγουστο, παριστάνει το Σκορπιό να παραμερίζει τις δαγκάνες του, για να μπορέσει η ψυχή του Αυτοκράτορα να αναπαυθεί μετά το θάνατό του στο ζώδιο που βρισκόταν ο ήλιος κατά τη γέννησή του. Ο ζυγός σ’ αυτήν την περίπτωση θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν το πιο κατάλληλο σύμβολο γι’ αυτόν που αποδίδει δικαιοσύνη στον κόσμο. Ο αστερισμός είναι κάπως δυσδιάκριτος αλλά βρίσκεται εύκολα, αφού είναι κοντά στον πολύ λαμπρό Σκορπιό. Τα λαμπρότερα άστρα του Ζυγού θυμίζουν το παρελθόν του αστερισμού. Τα αστέρια, που το καθένα βρίσκεται σε κάθε δίσκο, καλούνται Ζουμπενελγκενούμπι και Ζουμπενεσαμάλι, που σημαίνουν νότια και βόρεια δαγκάνα αντίστοιχα.

ΛΕΩΝ

Ο αστερισμός αυτός αντιπροσωπεύει τα λιοντάρι της Νεμέας, τον πρώτο άθλο του Ηρακλή. Συμβολίζει τον Ιούλιο και θεωρείται έμβλημα του καύσωνα.

Είναι το πύρινο τρίγωνο των Αράβων και γενικά στην αρχαιότητα συνδεόταν στενά με τον Ήλιο.

Για τους Αιγυπτίους ο Λέων ήταν ιερός, γιατί η πλημμύρα του Νείλου συνέπιπτε με την είσοδο του Ήλιου στον αστερισμό αυτό. Ένας από τους συμβολισμούς της Σφίγγας που έχει σώμα λιονταριού και κεφάλι παρθένου, λέγεται ότι προέρχεται από το γεγονός ότι ο Ήλιος, κατά τη διάρκεια της πλημμύρας, διέρχεται από το Λέοντα και τη γειτονική Παρθένο.

Ο αστερισμός του Λέοντα απεικονίζεται συνήθως μ’ ένα δρεπάνι. Το αστέρι «Βασιλίσκος» στην άκρη της λαβής του δρεπανιού ήταν κάποτε «το βασιλικό άστρο». Φαίνεται ότι πρώτος ο Πτολεμαίος έφερε αυτόν τον τίτλο. Όμως πολύ πριν τον Πτολεμαίο, στην αρχαία Περσία, το άστρο αυτό θεωρείτο αρχηγός των τεσσάρων βασιλικών φυλάκων τ’ ουρανού, ο καθένας από τους οποίους είχε υπό την προστασία του το ένα τέταρτο της ουράνιας σφαίρας.

«Καρδιά του Λέοντα» ήταν μια  άλλη κοινή ονομασία του αστεριού αυτού. Είναι κάπως δυσδιάκριτος, αλλά βρίσκεται εύκολα, αφού βρίσκεται κοντά στον πολύ λαμπρό Σκορπιό.