Το πέρασμα από την εποχή των Ιχθύων στην εποχή του Υδροχόου έχει απασχολήσει τα τελευταία χρόνια όχι μόνο αστρολόγους αλλά και κοινωνιολόγους, φιλοσόφους και άλλους σκεπτόμενους ανθρώπους.
Ο λεγόμενος ζωδιακός των αστερισμών καθορίζει το μεγάλο Ζωδιακό Έτος με διάρκεια 25.920 χρόνων, κατά το οποίο η γη περνάει από το κάθε ζώδιο μέσα σε 2.160 χρόνια. Αυτές οι περίοδοι ή «αστρολογικοί μήνες» αποτελούν τις αστρολογικές εποχές.
Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι η γη εισήλθε κάτω από την επίδραση του Υδροχόου από το 1950 και θα παραμείνει μέχρι το 4000 – 4100. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όλες οι αστρικές επιδράσεις, πριν φτάσουν στη γη και στην ανθρωπότητα, θα περνούν από το ζωδιακό Οίκο του Υδροχόου.
Κάθε πέρασμα σε μια νέα εποχή φέρνει ένα μήνυμα ανανέωσης και ελπίδας. Έτσι και η εποχή του Υδροχόου φέρνει κι αυτή τη δική της «μυθολογία». Έχει ονομαστεί «Εποχή της Σοφίας και της Ελευθερίας», αφού ο Υδροχόος είναι ένα ζώδιο σταθερό και πνευματικό. Πολλοί ονειρεύονται μια εποχή αδελφοσύνης ανάμεσα στους ανθρώπους, μια χρυσή εποχή, που θα λύσει όλα τα σημερινά προβλήματα και φόβους.
Όμως σήμερα, κάθε άλλο παρά αυτά τα χαρακτηριστικά βλέπουμε στον κόσμο μας. Βρισκόμαστε σε μια εποχή κρίσης και αλλαγής σε παγκόσμιο επίπεδο, σ’ ένα μεταίχμιο ανάμεσα στην Εποχή των Ιχθύων και στην Εποχή του Υδροχόου. Μια νέα αστρολογική εποχή γεννιέται και τόσο ο πλανήτης όσο και η ανθρωπότητα προσαρμόζονται σ’ αυτές τις αλλαγές.
Είναι λογικό σ’ αυτή την περίοδο να υπάρχει ανισορροπία σε φυσικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο. Οι κλιματολογικές αλλαγές και η κοινωνική αστάθεια είναι πλέον φανερές, αν και, όπως αναφέρει ο Αμερικανός αστρολόγος Dane Rudhyar: «μονάχα ένας μικρός αριθμός ανθρώπων συνειδητοποιεί τι σημαίνει αυτό, και είναι έτοιμος να το αντιμετωπίσει είτε ατομικά είτε ως μέλος μιας εθνικής ή πολιτιστικής ομάδας»
Ο Υδροχόος προσδίδει ιδιόρρυθμες επιδράσεις, γιατί σ’ αυτόν συνυπάρχουν οι δύο αντίθετες τάσεις των πλανητών που κυριαρχούν επάνω του: του Κρόνου και του Ουρανού.
- Ο Κρόνος, ο μοναχικός κύριος του Χρόνου, εκφράζει συντηρητικές και αυστηρές τάσεις, ανάγκη ασφάλειας και κρυσταλλοποίηση των όσων έγιναν. Οι δυνατές του επιδράσεις είναι τόσο δημιουργικές όσο και περιοριστικές. Είναι αργός και ευνοεί τα μακροπρόθεσμα σχέδια. Φέρνει τάσεις μελαγχολίας και απαισιοδοξίας αλλά οδηγεί τη συνείδηση στα όριά της.
- Ο Ουρανός αντίθετα εκφράζει την πρωτοπορία, την ανανέωση, ακόμα και την αναρχία. Είναι ο επαναστάτης, ο οραματιστής, ο ανθρωπιστής και έχει ανάγκη από αλλαγές και άνοιγμα νέων δρόμων. Με έντονο ιδεαλισμό και συνθετικό νου θα φέρει το απρόοπτο οδηγώντας τη συνείδηση πέρα από τα όριά της.
Το πέρασμα από τη μια Εποχή στην άλλη δεν γίνεται απότομα, αλλά μεσολαβεί μια μεταβατική φάση και μια περίοδος αργής μετάλλαξης της ενέργειας. Ο Rudhyar υπολογίζει ότι αυτή η περίοδος διαρκεί το 1/10 της συνολικής διάρκειας της Εποχής, δηλαδή 216 χρόνια, και τοποθετεί αυτό το πέρασμα από το 1846 έως το 2062 συμπεριλαμβάνοντας έτσι τον τελευταίο αιώνα των Ιχθύων και το πρώτο του Υδροχόου. Στο έργο του «Η Ιστορία στο ρυθμό του κόσμου», που εκδόθηκε το 1983, καθορίζει τις χρονολογίες αυτής της περιόδου:
- Από το 1846 ως το 1918: Βρισκόμαστε στην αποκορύφωση του «Δυτικού κόσμου»: Τη βιομηχανική επανάσταση, τα όνειρα για τη βελτίωση της κοινωνίας, την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Η φάση αυτή τελειώνει με το 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
- Από το 1918 ως το 1990: Μια έντονη περίοδος για την ανθρωπότητα. Ανέρχονται στην εξουσία ολοκληρωτικά καθεστώτα, είναι εποχή συνεχόμενων κηρυγμένων και ψυχρών πολέμων. Χαρακτηρίζεται από τη νίκη του Κομμουνισμού, αν και η φάση τελειώνει με τη πτώση του τείχους του Βερολίνου.
- Από το 1990 ως το 2062: Ακολουθεί μια φάση κοινωνικής διάλυσης και μεταναστεύσεων. Ο πλανήτης υφίσταται φυσικές καταστροφές: σεισμούς, πλημμύρες, οικολογικές καταστροφές. Είναι η περίοδος των μεγάλων αποφάσεων, ώστε να μπορούν να απορροφηθούν οι πνευματικές ενέργειες του Υδροχόου, όπου χρειάζεται να αναπτυχθούν η αλληλεγγύη και η υπευθυνότητα.
Μπορούμε να διαιρέσουμε κάθε Αστρολογική Εποχή σε δύο φάσεις:
- Στο πρώτο μισό μοιάζει να υπάρχει μια οπισθοδρόμηση. Όλα τίθενται υπό αμφισβήτηση. Καταρρέουν τα αρχέτυπα του προηγούμενου πολιτισμού και διαφαίνονται νέες μορφές για την ανθρωπότητα.
- Στο δεύτερο μισό ακολουθεί η εξέλιξη των αρχετύπων της Εποχής.
Πιο αναλυτικά, και ακολουθώντας τον καθ. Livraga, μπορούμε να διαιρέσουμε την Εποχή του Υδροχόου σε τρεις φάσεις:
- Μια 1η Φάση, του Πάγου, που χαρακτηρίζεται από μια γενική παράλυση και παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά ενός νέου Μεσαίωνα: συνεχόμενες εμπόλεμες καταστάσεις σε διάφορες χώρες, αύξηση της βίας, σταδιακή εγκατάλειψη των μεγάλων πόλεων, μεταναστεύσεις, εμφάνιση νέων και παλιών επιδημιών, ακόμη μεγαλύτερη διαφοροποίηση πλουσίων και φτωχών, δεισιδαιμονίες, προλήψεις και ανανέωση παλιών θρησκευτικών μορφών. Όλα αυτά μέσα σ’ ένα κλίμα ανασφάλειας και ομαδικής φοβίας, που προκαλούν έντονο ατομικισμό.
Ταυτόχρονα, υπάρχουν κλιματολογικές αλλαγές: Αύξηση θερμοκρασίας, εξαιτίας οικολογικών ανισορροπιών, και αργότερα σημαντική πτώση. Σεισμοί, τυφώνες, καταρρακτώδεις βροχές και άλλες φυσικές καταστροφές σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
Ένας «παγωμένος αέρας» ανακατεύει τα Νερά του Υδροχόου.
- Μια 2η Φάση του Νερού, όπου τα «παλιά» πράγματα (τα σημερινά) θα έχουν ξεχαστεί και θα επικρατεί μεγάλη βία. Οι πόλεις θα έχουν πλέον εγκαταλειφθεί και νέες ανθρώπινες ομάδες θα αρχίσουν να ετοιμάζουν την κοινωνία του μέλλοντος. Θα εμφανιστούν νέες μορφές αγωνιστικών θρησκειών.
Ο Πάγος της προηγούμενης φάσης θα έχει αρχίσει να λιώνει.
- Μια 3η Φάση του Ατμού, όπου η βούληση και η πνευματικότητα θα «εξατμίσουν» τα Νερά. Θα επικρατήσει μια μεγαλύτερη πνευματικότητα και η ανθρωπότητα θα είναι αποδεκατισμένη αλλά αισιόδοξη. Μια ανώτερη μορφή τέχνης και νόησης θα φέρουν μια νέα Αναγέννηση.
Αλλά σήμερα βρισκόμαστε ακόμα στη μεταβατική περίοδο προς την Εποχή του Υδροχόου. «Είναι εφικτό να δημιουργούνται ομάδες, κιβωτοί σπόρων από όπου θα γεννηθεί στην ώρα της μια ανανεωμένη ανθρωπότητα... Στο τέλος του κύκλου όλα μαραίνονται, αλλά μένει ο σπόρος κρυμμένος απ’ όπου θα ξαναγεννηθεί η ζωή... Σήμερα η ανθρωπότητα έχει ανάγκη από ανθρώπους-σπόρους που να μπορούν να αναλάβουν την ιερή αποστολή να μεταλλάξουν τον εαυτό τους, όχι μόνο για τη πνευματική τους εξέλιξη αλλά και για το καλό της ανθρωπότητας... Χρειαζόμαστε πίστη, ανδρεία και επιμονή, για να αντιμετωπίσουμε τις αντίξοες συνθήκες... Δεν είναι ώρα για αναλύσεις και διανοουμενισμούς... αλλά ώρα να απαντήσουμε ολοκληρωτικά στο κάλεσμα... Να γίνουμε οι ζωντανοί και δυναμικοί σπόροι ενός πολιτισμού αναγέννησης πάνω στην ανανεωμένη Γη του Υδροχόου.» D. Rudhyar